Η ατμόσφαιρα, το έδαφος, το υπέδαφος, η χημική επεξεργασία, το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης, οι σωληνώσεις του σπιτιού μας και φυσικά οι ανθρώπινες δραστηριότητες προσθέτουν εκατοντάδες ρυπαντές στο νερό. Ουσίες ρύπανσης είναι διάφοροι παθογόνοι μικροργανισμοί, τα απόβλητα των εργοστασίων, τα ραδιενεργά υλικά, τα απορρίμματα, τα γεωργικά λιπάσματα, φυτοφάρμακα κ.α., καθώς στον υδροφόρο ορίζοντα κάθε περιοχής καταλήγουν μοιραία διάφορες επιβλαβείς ουσίες. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις καρκινογόνες ίνες αμιάντου, οι οποίες προέρχονται από τους παλαιωμένους σωλήνες των συστημάτων ύδρευσης, και το χλώριο, που προστίθεται μεν στο νερό για λόγους απολύμανσης, αλλά υπό προϋποθέσεις μπορεί να σχηματίσει τοξικές οργανοχλωριωμένες ενώσεις, η εικόνα που προκύπτει κάθε άλλο παρά ευχάριστη είναι. Όλες αυτές οι προσμίξεις που καταλήγουν στο ποτήρι μας ευθύνονται για την εμφάνιση σοβαρών ασθενειών. Επομένως, στο νερό μπορούν τελικά να καταλήξουν διαλυμένα φυτοφάρμακα, σκουριά, διαλυμένα τοξικά απόβλητα και ζιζανιοκτόνα, μικρόβια, καρκινογόνες ίνες αμιάντου, χλώριο, άμμος, χώμα, λάσπη, μικροοργανισμοί, βακτηρίδια κ.α.

Στο νερό συναντάμε:

• Σωματίδια (άμμο, λάσπη κ.ά.)
• Ανόργανα συστατικά (κατιόντα, ανιόντα, άλατα, στοιχεία)
• Οργανικά συστατικά (οργανικές ενώσεις, χημικές ενώσεις)
• Μικροοργανισμούς (βακτηρίδια, ιούς κ.ά.)

Τα φυσικά νερά μπορεί να περιέχουν αιωρούμενα και διαλυμένα ανόργανα και οργανικά στερεά καθώς και μικροοργανισμούς. Τα συστατικά αυτά μπορεί να προέρχονται είτε από φυσικές πηγές είτε από την είσοδο αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων.

Η χημική σύσταση των φυσικών νερών οφείλεται στις αντιδράσεις του νερού με τα πετρώματα της γης, με τα οποία έρχεται σε επαφή, στην αποσάθρωση των πετρωμάτων και την έκπλυση εδαφών και ιζημάτων, τροποποιείται με τη βοήθεια βιολογικών μεταβολισμών και επηρεάζεται από τον υδρολογικό κύκλο.